De vakantie was nog niet voorbij

West Coast Na de Rees Dart Track was onze vakantie nog niet voorbij. Sterker nog: hij was nog maar net begonnen. We hadden nog iets meer dan een week vakantie over en hadden nog niet bedacht waar we heen zouden gaan. Dat zouden we spontaan bedenken. Eenmaal terug uit de bush checkten we het weerbericht, en tot onze grote verbazing en blijdschap zou het de hele week zonnig worden aan de West Coast (dit is een van de natste regio's op aarde).

Met slecht weer is de West Coast best cool, maar met zonnig weer is het prachtig! We hoefden dus niet lang na te denken: hier gaan we naartoe. Voor de eerste twee nachten boekten we een Airbnb om even bij te komen van de grote hike. Maar aangezien het nog volop toeristenseizoen was (en dat kost nogal wat), besloten we de rest van de week te gaan kamperen. Voor de rest zouden we onze dagen in gaan vullen met chillen, hiken, en mountainbiken.

Ik zou willen doen alsof ik heel avontuurlijk ben, maar het was vooral kostenbesparend om te gaan kamperen ;-).

Alex Knob Nadat we twee dagen rustig aan hadden gedaan (o.a. wandelstokken geshopt ;-)), konden we wel weer een hike aan. We waren in Franz Josef, een dorp met een mooie gletsjer midden in het regenwoud. De hoogste bergtop hier in de buurt, Alex Knob, stond bekend om prachtige uitzichten op de gletsjer. De hike werd ook als "redelijk makkelijk" geclassificeerd, perfect om mijn nieuwe stokken eens uit te proberen en om de benen weer een beetje warm te draaien. Eenmaal boven kwamen we weer in aanraking met het fenomeen wisselvallig weer in de bergen: we waren nét een kwartiertje te laat om nog een uitzicht op de gletsjer te hebben! In een korte tijd was de hele lucht dichtgetrokken met wolken. Tot zover de hele reden waarom we hier omhoog waren gelopen, haha. Gelukkig hadden we uiteraard aan de andere kant van de bergtop wél uitzicht, dus we konden in ieder geval de oceaan zien. Ook wel leuk ;-).

Wat kan ik zeggen... op zich waren we gewaarschuwd dat dit vaak gebeurt rond het middaguur, en zijn we eigenlijk gewoon afgestraft voor het niet op tijd opstaan :P.

En nog even parkeerskills tonen: in NZ mag je prima overal aan de weg parkeren. Als er een auto past, dan past er een auto. Aangezien wij ietsje later aanwezig waren bij de hike dan goed voorbereide mensen, was de parkeerplaats al vol. Gelukkig waren er ook "plekken" langs de weg...

Nee, we zijn niet tegen de boom geknald. Dit hoort zo. We zijn gewoon super efficiënt ingeparkeerd langs de weg. And... it wasn't me :P.

Mountainbiken Hier kan ik kort over zijn: we hebben ongeveer 1u15 op het asfalt gefietst om een "mountainbikepark" uit te proberen, wat niet veel meer was dan een fietsspoor in gras.

Bij gebrek aan coole mountainbike avonturen, hier een leuke foto van een typisch NZ verkeersbord: pas op voor de kiwi's!

Brewster Glacier Maar dat maakt niet uit, des te meer ruimte is er nu voor het hoogtepunt van deze tweede week vakantie! Een hike die al heel lang op mijn lijstje stond: de Brewster Hut/Glacier Track. Hierbij ga je naar een gletsjer die verstopt ligt tussen de bergen, je kunt hier echt alleen te voet komen. Je kunt deze gletsjer ook niet vanaf de weg o.i.d. zien. Een echte hidden gem dus! De hike ligt tussen Wanaka en Haast, op zo'n 3.5u rijden van ons huis. Net iets te ver voor een dagje uit, maar nu waren we gelukkig in de buurt. Dit is wederom een hike voor meer ervaren hikers. Het begint met een river crossing die je alleen mag doen als het geen hoog water is (wat niet altijd het geval is in een van de natste gebieden ter wereld ;-)). Vervolgens ga je meteen récht omhoog: je klimt 1100 meter omhoog in de eerste 3 kilometer tot aan de hut. Dat is een gemiddeld stijgingspercentage van 36%.

Het is bijna meer traplopen op boomstronken en stenen dan "wandelen" hier.

Tot aan de Brewster Hut is het nog een officieel wandelpad. Als je verder wilt tot aan de gletsjer, dan moet je verder lopen via een zelf uit te zoeken route. Er staat zelfs een waarschuwingsbord bij de hut dat de officiële track daar ophoudt. Er wordt ook veel gewaarschuwd dat je hier echt voorzichtig moet zijn en alleen verder moet lopen wanneer het weer goed is. We zijn altijd voorzichtig, maar voelen ons nu wel ervaren genoeg na de vele andere "heftige" hikes die we hebben gedaan zoals de Cascade Saddle, Avalanche Peak, Breast/Nipple Hill..

Het was nog best oppassen op deze track, maar dit pad richting de gletsjer was voor ons nu relatief "makkelijk" na de hike richting Cascade Saddle. Ik voelde me zelfs vertrouwd genoeg om foto's te maken ;-).

Na nog een uurtje handen- en voetenwerk bereikten we eindelijk de gletsjer. En in plaats dat de wolken dichttrokken, begon het nu eindelijk juist onbewolkt te worden. Het zware klimmen werd ditmaal boven verwachting beloond:

Eenmaal hier aangekomen waren we meteen vergeten hoeveel moeite het kostte om omhoog te komen..

We hebben hier heerlijk in de zon gelegen en genoten van de schoonheid van de natuur. Ik denk oprecht dat deze hike mijn nummer 1 in NZ is. De hike was uitdagend maar leuk, en de plek waar je dan uitkomt is echt waanzinnig! Je kunt hier ook kamperen(!), dus dat staat nu zeker op ons lijstje voor een volgende keer.

Als je niet kampeert bij de gletsjer, kun je altijd nog in de Brewster Hut slapen. Boek op tijd, want deze zit vrijwel altijd vol.

Reality check Ik doe nu wel laaiend enthousiast over deze hike, en dat ben ik ook, maar we moeten toch nooit de gevaren van dit soort hikes (midden in de bergen, zonder voorgevormde wandelpaden) onderschatten. Twee weken later lazen we in de krant dat er een Franse toerist was overleden bij deze gletsjer... Nu was deze persoon wel pas 's avonds laat bij de hut vertrokken, en niet goed voorbereid de gletsjer op gegaan. Het is een tragisch ongeluk, maar opent wel onze ogen dat je gewoon geen stomme dingen moet doen. Wij zijn op tijd vertrokken, hadden goed weer, en gingen niet de gletsjer zelf op omdat wij daar geen uitrustig voor hebben. We zijn ook weer op tijd teruggekeerd. En we spreken altijd af: als iemand zich niet prettig voelt, keren we gewoon om. Wat voor uitzichten er je ook te wachten staan, it's never worth the risk.

Bridget Jones Dan nog een luchtige afsluiting van onze vakantieweek: na de Brewster hike zijn we heerlijk naar Wanaka gegaan. Hier voelen we ons ondertussen aardig thuis, tijd om even te relaxen. We hebben nog een dagje gemountainbiked op een mooi aangelegd park (ditmaal echt een mooi aangelegd park ;-)) en zijn nog lekker naar Bridget Jones in onze favoriete bioscoop geweest!

Hiken, kamperen, cafeetjes pakken, mountainbiken, bioscoopje.. een heerlijke mix van activiteiten voor onze vakantie. Dit waren heerlijke dagen in NZ die ons weer bevestigen waarom we hier zo gelukkig zijn. We hebben heel wat activiteiten van ons wensenlijstje kunnen afvinken, maar er zijn er des te meer dingen bij gekomen ;-). We zijn nog lang niet klaar hier!