Geen geld voor internet

ADSL-internet We hadden begin deze week nog twee dagen samen vrij voordat Harmen aan de slag moest. Op maandag finishte de Tour of Southland in ons dorp, leuk om te gaan kijken! We konden twee fietsen lenen van de boer om er naartoe te fietsen. Maar de renners waren sneller dan we dachten (of wij langzamer dan we hoopten) en onderweg begonnen ze ons al in te halen. We gingen netjes in de berm staan wachten en kijken naar de toer. Dat gebeurt hier blijkbaar niet zoveel, want er stopte zelfs een motorbegeleider om ons even te vertellen hoe leuk hij het vond dat er mensen stonden te kijken en hoe het er met de race voor stond. Nadat de wielrenners gepasseerd waren fietsen we verder naar Lumsden. We konden nog wel naar de podiumceremonie kijken. Én, niet getreurd; er finishten ook nog een paar renners (want ja, ook op je 40e mocht je meedoen.. :)).

Naderhand gingen we het café in voor een lekker kopje koffie en thee. Maar vooral voor de wifi. Want we hebben thuis nog steeds geen internet. We waren bij twee grote providers langs geweest maar die vertelden dat ze op ons adres geen internet konden leveren. Niet eens een klein beetje sloom internet. Helemaal niks. We kregen te horen welke providers hier wel eens internet hebben geleverd en dus gingen we ons daar online maar bij aansluiten.

Voor ons adres kunnen leveranciers alleen ADSL-internet leveren (misschien ken je het nog van vroeger). Dit heeft een downloadsnelheid van 9 mb p/s, en Netflix streamen kost ongeveer 5 mb p/s. Voor ons dus prima. We sloten een contract af en betaalden de kosten. Maar opeens kreeg Harmen de volgende dag een sms (er wordt hier nog veel gesms't door bedrijven) dat ze ons een belangrijk bericht hadden gestuurd. Wat blijkt? Ze konden de internetsnelheid toch niet garanderen, het zou neerkomen op ongeveer 1 mb p/s. Daar hebben we niks aan en we moesten ons internetabonnement dus cancelen. Nog geen internet voor ons!

Shopping with a view Ondertussen waren we dus al een dag verder en zaten we in Queenstown. Hier zat een fietswinkel en ik was op zoek naar een mountainbike. Maar omdat we überhaupt niet meer zo veel spullen hadden, moesten we ook nog wat meer shoppen. Een zomerjas, hoofdlamp, een tv, iets beter gecoördineerde weekboodschappen... We waren lekker bezig.

Toen we eventjes bij zaten te komen van al het shoppen, wilden we internet afsluiten bij een nieuwe provider. Maar toen ontdekten we dat we nog maar 8 dollar op onze rekening hadden! En geld overmaken kan internationaal wel twee dagen duren. Zo strijken de dagen zonder internet snel voorbij.

Met ons laatste geld hadden we een smart TV gekocht. Waar internet op kan. Maar we hebben geen internet. En geen geld voor internet. Maar wel een mooi uitzicht ;-).

We konden er ergens wel om lachen. Nu zijn we zo'n typisch Ik-vertrek stel geworden, "op zoek naar een beter leven aan de andere kant van de wereld, en na twee dagen is het geld al op."

Natuurlijk is ons geld (gelukkig) niet écht op, alleen het staat nog op onze Nederlandse rekeningen. We kunnen er niet bij. We dachten dat dit wel kon, omdat we onze passen ingesteld hadden als Wereldpas. Maar ja, als de pinterminals geen Maestro accepteren heb je daar weinig aan. Dat wisten we van tevoren niet. We hebben die avond dus snel bij de boer thuis geld overgemaakt naar de Nieuw-Zeelandse rekening zodat we snel weer verder kunnen.

En het internet? Gelukkig gebeurt hier een hele hoop op basis van vertrouwen. Zonder iets te betalen (of te bewijzen) kun je al een internetabonnement aangaan of gas en elektra aansluiten. Het is in de tussentijd nog steeds wachten tot onze wifi-modem komt, maar we vermaken ons wel. We hebben veel boeken meegenomen en leuke tijdschriften voor in het vliegtuig gekregen. Ik ben hier een beetje aan het hardlopen en op pad met de au pair. Nog geen tijd voor verveling, maar we kijken toch al wel uit naar onze ADSL-verbinding om weer wat contact te kunnen hebben met iedereen in Nederland.