Hellingprofs in town
- sigridvanderschaar
- 24 apr 2024
- 4 minuten om te lezen
Sobin op bezoek In januari was het zover: voor het eerst kwamen er vrienden uit Nederland bij ons langs in Lumsden. Sonja en Robin (aka Sobin) zijn twee vrienden van ons die we kennen van studentenwielervereniging Hellingproof in Wageningen. Sonja moest in februari in Australië zijn voor werk, dus ja, als je dan toch in de buurt bent...
Dit bezoek stond al een tijdje gepland maar viel wel tegelijk met een brandweercursus van Harmen. Uiteindelijk zouden ze hier een nachtje logeren en zouden we een dag met ze op pad kunnen. Maar toen! Harmen zijn cursus werd geannuleerd en zo kwam er een heel weekend vrij. Opeens hadden we drie hele dagen samen! En omdat Sobin een prachtig Jucy camperbusje gehuurd had, konden we ook met zijn allen een nachtje weg. Tijd om ze onze woonomgeving te laten zien :).
Sawpit Gully Track Nadat we de eerste avond gezellig een borrelplankje naar binnen hadden gewerkt en gekletst hadden tot na 12 uur (zo laat gaan wij tegenwoordig nooit meer naar bed, haha), gingen we de eerste dag op pad naar Arrowtown. Hier liepen we de Sawpit Gully Track. Deze hike hadden wij zelf ook nog nooit gedaan, alleen het begin. Daarvan wisten we dat de track erg steil begint. Maar what goes up, must go down. Gelukkig was Sobin al getraind omdat ze al een paar dagen in NZ waren en dus al wat klimmetjes bedwongen hadden. Robin had echter wel een extra moeilijkheidsgraad omdat hij deze hele reis zijn nieuwe camera bij zich droeg. Deze inspanning werd uiteindelijk wel beloond met een lekker etentje!
Honger kweken op de steile paden.
Vogeltjes roosteren De volgende twee dagen gingen we richting Te Anau en Milford Sound. 's Avonds zouden we in Te Anau kamperen zodat we gezellig een cafeetje konden pakken. Omdat er vier mensen in de Jucy passen besloten we lekker met zijn allen in de bus te slapen! Harmen en ik tegen het plafond aan, Sobin onder ons. Maar voor het zover was, gingen we eerst naar de Key Summit hiken. Dit is een beklimming die aan de weg richting Milford Sound ligt. Harmen en ik hadden die track afgelopen herfst al eens bewandeld en hadden toen prachtige uitzichten over besneeuwde bergtoppen. Helaas kwam daar deze keer niet zo veel van terecht, nu het midden in de zomer opeens keihard regende en 7 graden was. Het was een koude tocht met weinig rewarding views. Dan maar een rewarding kopje koffie/thee in Milford Sound halen.
Onderweg naar Milford Sound rook het opeens heel erg verbrand rondom de auto. We waren bang dat er iets met de remschijven zou zijn, of nog erger: met de motor. Harmen deed een snelle check rondom de auto maar op het eerste gezicht leek er niets aan de hand. Gelukkig maar, want op deze weg wil je echt niet met autopech komen te staan. Eenmaal in Milford aangekomen, bleef de rokerige lucht hangen. Toen bioloog Robin even een extra inspectie in de motorkap deed ontdekte hij dat we twee vogeltjes in de grill hadden zitten, die ook letterlijk gegrild waren! Zielig voor de vogeltjes, maar we kwamen gelukkig wel weer veilig terug op de camping in Te Anau.

Sobin dacht de winter in Nederland te ontsnappen door naar de Nieuw-Zeelandse zomer te gaan.
Lekker op de camping! Live Jucy with Sobin.
Na de steile beklimmingen hebben we de laatste dag nog een vlak rondje langs het water in Te Anau gelopen. We waren allemaal al redelijk moe van drie dagen volop kletsen en hiken, wat resulteerde in twee slapende dames op de terugreis. We waren allemaal wel toe aan een laatste middagje lekker thuis chillen. Een rondje Lumsden kon natuurlijk ook niet ontbreken, dus we hebben Sobin nog even rondgeleid in de wondere wereld van de fire brigade, de farm en de Four Square.
En toen was het de volgende ochtend helaas alweer zover, de Jucy ging verder naar het zonnige noorden. Maar we hebben ontzettend genoten van Sobins aanwezigheid en we zijn dankbaar voor de drie dagen die we hebben mogen hebben!

Vertrouwd als altijd, alsof we elkaar vorige week nog gezien hadden :).
But wait, there's more
It's our lucky year, want het bleef niet bij Sobin! Door een of ander magisch toeval kwamen een maandje later nóg twee Hellingprofs Lumsden onveilig maken: Joris en Michèle gingen toevallig ook Nieuw-Zeeland even onveilig maken. Ook zij kwamen een nachtje logeren bij ons en waren klaar om avonturen te beleven!
Dus wat is er avontuurlijker dan een verroeste, wiebelende hangbrug oversteken? Met Joris en Michèle gingen we naar Piano Flat, een gebied wat vooral geliefd is bij de locals en niet echt toeristisch is. Om bij de wandelroute te komen moesten we deze uitdagende hangbrug over. Aan het eind zouden we die ook weer terug moeten nemen. Heel fijn dus om de heenreis te ontdekken dat deze brug echt wel een beetje wiebelig en eng is. Terwijl je op de brug liep, zag je soms de onderdelen los hangen. In Nederland komen zulke bruggen niet snel door de veiligheidskeuring. Hier gaat 'ie waarschijnlijk nog jaren mee ;-).

Mies in full focus.
Omdat het hier geen toeristisch gebied is, was het wandelpad ook niet heel netjes onderhouden. We moesten door de bosjes, door modderpoelen en op zoek naar oranje routepijlen. Harmen en Joris werden met hun korte broek en beenhaar nog veel opgehouden door plantjes met een soort haak-achtige stekels die in hun beenhaar gingen haken. Toch hielden ze het dapper vol (aan het einde moesten we alle haakjes er met de hand uit halen..). Toen deze route opeens van vlak naar steil omhoog ging, vonden we het wel welletjes. We keerden terug om thuis van een welverdiende lunch te genieten. Joris en Mies waren zo vriendelijk om 's avonds lekkere risotto voor ons te koken. Zij hadden gerust ook nog een extra nachtje mogen blijven.. :).

Harmen was erg blij dat hij niet hoefde te koken.
En zo gingen we opeens in één maand tijd van nul vrienden over de vloer, naar vier vrienden over de vloer! En ook nog eens allemaal Hellingprofs. Wat ons betreft mogen ze daar wel een gewoonte van maken. Dus bij deze: als je na dit bericht ook zin hebt om veel moeite te doen voor geen uitzicht (Key Summit), vogels wilt grillen, of je beenhaar vol met plantaardige haken wilt hebben, wees dan van harte welkom! We zien jullie wel verschijnen ;-).
Comments