In de tussentijd.. 4.0

De kou trotseren Laatst plaatste ik nog een blog over onze week in Oostenrijk. We zijn echter alweer twee maanden thuis, terug in de koude winter. Om de winter een beetje door te komen proberen we elk weekend wel wat leuks te doen, zodat er altijd iets is om naar uit te kijken. So far so good is dat erg goed gelukt. We hebben alweer veel leuke dingen meegemaakt hier :).

Roy's Peak Zo zijn we een maand geleden voor een weekendje naar Wanaka geweest. Dat is ondertussen al de vierde keer, maar we hebben het er altijd erg naar ons zin. We hebben (omgeving) Wanaka ook nog niet uitgespeeld, dus er komen vast nog wel wat meer Wanaka-tripjes aan in de toekomst.

Maar goed, deze keer kwamen we met een speciale missie: de bergtop Roy's Peak beklimmen, en dan 's ochtends vroeg in het donker. Het idee erbij is dat je de zonsopkomst vanaf de top kunt meemaken. Dit schijnt een echte aanrader te zijn, en wanneer is het nou makkelijker uit te voeren dan op (bijna) de kortste dag van het jaar ;-)?

Zo begonnen we 's ochtends om 6:00 aan de wandeling. Hoofdlampjes op en gaan!

Yes, we woke up like this.

Het voordeel van wandelen in het donker is dat je niet kunt zien hoe ver je nog omhoog moet lopen. Deze klim stijgt namelijk 1300 meter in 8 kilometer. Het is flink steil, maar dat konden we dus gelukkig niet zien. Na anderhalf uur doorstampen kwamen we net op tijd aan bij het beroemde uitzichtpunt. Het was schitterend om hier de zon op zien te komen, zeker met alle besneeuwde bergtoppen om ons heen.

De zonsopgang kon ik niet mooi fotograferen met mijn telefoon, maar die was er echt! Rechts van de foto ;-).

Vervolgens was het nog een halfuurtje lopen naar de echte top van Roy's Peak. Wat we (heel naïef) niet aan zagen komen, was dat we boven de sneeuwgrens kwamen en dat het best glad was zonder speciale spikes of wandelstokken. Maar waar we in Oostenrijk al drie keer onze weg naar de top moesten staken i.v.m. de sneeuw, waren we nu zó dichtbij... Dat we toch maar door gingen lopen. We hadden afgesproken dat we zouden omkeren wanneer het onverantwoord zou worden. Maar toegegeven, deze keer waren wij ook van die koppige toeristen. Het scheelde wel dat we in de verte al mensen op de top zagen staan: het was dus wel te doen.

Met de wind was het flink koud boven op de top, maar toch had iemand de moeite genomen om een flinke sneeuwpop achter te laten.

Voldaan van deze hike hebben we vervolgens de rest van het weekend heerlijk gehangen in cafeetjes, winkels, en in onze super gezellige B&B. Met versgebakken brownies en een woonkamer met openhaard had dit een ontzettend gezellige sfeer.

Ik zou hier wel kunnen wonen. Inclusief brownie-bakkend personeel.

Kerst in juli Om nog meer in de gezellige wintersfeer te komen, hebben we in juli het Winter Wonderland event in Arrowtown bezocht. Een hele chique wijngaard heeft haar terrein voor de gehele maand omgetoverd tot een gezellig terrein vol kerstlichtjes, een ijsbaan, en natuurlijk hot chocolate met marshmallows! Het was naar eigen zeggen geïnspireerd op Europese winters, dus we konden hier een beetje winterse gezelligheid meemaken die in Lumsden soms nogal ver te zoeken is. Het was niet per se heel groot, en de warme dranken waren belachelijk duur (zoals ik zei, het was een hele chique wijngaard), maar het was heerlijk om weer even betoverd te worden door mooie lichtversiering. Waar dit bij ons in Apeldoorn daily business was (we woonden tenslotte in de binnenstad), is dit wel iets wat ik in Nieuw-Zeeland mis in de winter. Hopelijk is het evenement een succes en brengen ze het volgend jaar terug. Zoals de Terminator zou zeggen: I'll be back.

Je kunt wel zien dat er aan geld geen gebrek was bij de organisatie.

Cozy Day Persoonlijk mis ik kerst an sich niet echt, maar dus wel de gezellige sfeer van alle lichtjes en warmte. Om dit gevoel toch een beetje voor onszelf te creëren hebben we daarom onze eigen bedachte feestdag uitgeroepen: Cozy Day! Op 17 juli, midden in de winter.

Het idee is dat je comfortabele chille kleding draagt (cozy), maar er wel chique uitziet (kerstige sfeer). Dus mijn outfit: sweatpants en geitenwollensokken gecombineerd met een coltrui, mooie oorbellen en mascara. Voor de rest hoef je op Cozy Day niet veel te doen. Er zijn echter wel wat regels waar de dag aan moet voldoen:

• De haard moet aan

• Je moet chocolademelk met marshmallows drinken

• Er moeten gezellige lampjes aan zijn

• Je moet 's avonds lekker eten

De muis heeft niet gewonnen: de nieuwe sfeerlampjes waren op tijd binnen voor Cozy Day!

Afgelopen jaar waren we met Cozy Day in Wellington. Toen hebben we, zoals het hoort, in onze sweatpants door de stad gelopen. Omdat onze feestdag toen op een maandag viel, waren helaas alle gezellige café's gesloten. Het ging me toen net iets te ver om Cozy Day in de Starbucks door te brengen, dus we hadden nog niet aan alle eisen voldaan (geen chocolademelk, geen gezellige lichtjes en haard). Er waren dus nog wat verbeteringen te halen dit jaar. We hebben het dit jaar zeker een stuk beter aangepakt wat betreft de sfeer. Echter had ik deze keer voor het diner vier vrienden uitgenodigd die toevallig allemaal boer zijn... Het gesprek is daarmee helaas de héle avond over farming gegaan. We hebben dus ook nog een verbeterpuntje voor volgend jaar. Er wordt aan de details gewerkt ;-).

Nieuwe regel voor Cozy Day 2025: er wordt niet over farming gesproken tijdens het diner.

Waar jullie nu allemaal vast genieten van de heerlijke zomer, hebben wij zeker nog geen winterdip. En ondanks dat we al veel leuke dingen hebben gedaan, hebben we nog genoeg om naar uit te kijken de komende maanden. Stay tuned :).