Sky Tower Challenge

Hallo, daar ben ik weer! Harmen de gast-auteur. Deze blog gaat over de Sky Tower Challenge die ik in mei 2025 heb gedaan in Auckland. Dit is een evenement die georganiseerd wordt vanuit FENZ, de Nieuw-Zeelandse brandweer. Elk jaar wordt de hoogste toren van Nieuw-Zeeland (en tevens de één-na-hoogste vrijstaande toren van het zuidelijk halfrond) gebruikt voor dit evenement. Brandweermensen (vrijwillige brandweer en beroepsbrandweer) gaan op deze dag in volledige bepakking zo snel mogelijk de Sky Tower beklimmen om geld op te halen voor de Nieuw-Zeelandse kankerstichting.

Als eerst wat algemene feiten en getallen over de Sky Tower Challenge (deel 1):

• De toren is 328 meter hoog

• Er moeten 51 verdiepingen beklommen worden

• Dat zijn 1103 traptreden

• De bepakking die we dragen weegt ongeveer 25 kilo

De volledige Lumsden/Dipton ploeg.

Inschrijving

Om mee te mogen doen met deze dag moet je wel wat geluk hebben. Omdat het zo gewild is om mee te doen, zijn er maar een maximaal aantal deelnemers toegestaan. Als jouw brigade al vaker heeft meegedaan dan heeft die brigade automatisch startrecht het aankomende jaar, maar ook op individuele basis kan je startrecht voor het volgende jaar krijgen door een minimaal aantal dollars op te halen. De Lumsden Brigade had nog nooit meegedaan, maar de brigade uit Dipton (het dorp naar Lumsden) had in november 2024 nog 4 plekken over en vroeg ons of we geïnteresseerden hadden. Nou, daar hoefde ik geen 2x over na te denken dus besloot ik mij via Dipton aan te melden. Dit geeft Lumsden volgend jaar dan ook startrecht, dus niet alleen ik, maar ook de brigadecommandant van Lumsden was erg blij dat vier man van ons mee konden doen.

Het aftellen voor de editie van mei 2025 was begonnen, dus er was werk aan de winkel om fit aan de start te staan. Met nog ongeveer een half jaar tot het evenement heb ik een gewichtsvest van 15 kilo aangeschaft, en ben ik daar mee gaan sporten. Van workouts in de Fire Brigade tot aan hikes die Sigrid en ik samen hebben gedaan, ik had het gewichtsvest zoveel mogelijk aan om te wennen aan het het gevoel van sporten met extra gewicht. Het bijkomende voordeel was dat ik hierdoor ook nog wat extra kilo's aan lichaamsgewicht kwijtraakte, dus die kilo's hoefde ik ook niet meer mee omhoog te zeulen richting de top van de Sky Tower.

Ik heb heel wat hikes in de omgeving gedaan met dit gewichtsvest aan. Soms merkte ik bijna niet dat ik 'm aan had, en soms was het een hele lijdensweg om de hike te volbrengen met de extra kilo's.

24 mei 2025

De Sky Tower Challenge dag zelf was er eentje om niet snel te vergeten! We vlogen met de Lumsden/Dipton groep naar Auckland om daar 3 dagen te verblijven. We hadden een hotel geboekt op 200 meter van de Sky Tower, dus elke keer als ik door het raam van mijn hotelkamer keek werd ik weer gemotiveerd voor het evenement! In de maanden voorafgaand aan het evenement hadden we veel geld opgehaald door middel van sportieve acties in de omgeving, quiznights te organiseren en door posters op te hangen in de omgeving met QR codes. Met het veiligstellen van de plekken voor 2026 was het dus sowieso al goed gekomen, nu alleen nog heelhuids en levend bovenkomen op de hoogste verdieping van de Sky Tower ;).

De eerste deelnemers begonnen om 8 uur in de ochtend, nadat er een Maori ceremonie was gehouden bij de start. Deze eerste deelnemers waren de beste brandweerlieden van vorige editie, dus de eerste toptijden stonden al vroeg op de dag op het scorebord. Even ter illustratie; de winnaar van vorig jaar had er 8 minuten en 25 secondes over gedaan. Dat is dus ongeveer 10 seconden per verdieping. 51 verdiepingen lang, in volledige brandweerbepakking, mét zuurstofmasker op! Ik begon 'm zacht gezegd een klein beetje te knijpen haha.

Links is het uitzicht vanuit mijn hotelkamer richting de Sky Tower. Rechts is vlak voor mijn starttijd, samen met Ian die al jaren meedoet vanuit de Dipton Brigade.

Na een goede opwarming en gezonde spanning in de onderbuik, stond ik rond 13u klaar om de laatste briefing te krijgen voordat mijn startsein klonk. Ik had een GoPro op mijn helm gemonteerd zodat ik achteraf een leuk filmpje kon maken van hoe het er vanuit mijn perspectief uitzag. Bijkomend voordeel was dat ik met de GoPro redelijk goed te herkennen was op de livestream die via YouTube wereldwijd werd uitgezonden (en er dus vanuit Lumsden, Nederland, IJsland en Amerika gekeken werd om mij aan te moedigen :D).

Eenmaal begonnen aan mijn Sky Tower Challenge was het de eerste paar verdiepingen zoeken naar een goed ritme. Aangezien dit mijn eerste keer was, wist ik niet heel goed hoe ik het moest indelen, maar ik ben in het begin bewust niet te hard gegaan. Het laatste wat je wil is dat je op het einde krachten tekort komt, dus de beker met energie moet geleidelijk leeg gaan (dan hebben die tijdritten die ik in een ver verleden nog gereden heb met het wielrennen toch nog nut, wat dit is redelijk hetzelfde principe qua krachten verdelen).

Stap voor stap, en verdieping voor verdieping kwam ik dichter in de buurt van de 51e verdieping. Om de paar verdiepingen stond een ambulancebroeder te posten en beneden stonden een handvol ambulances klaar voor als er mensen zouden instorten, dus helemaal zonder risico was de hele onderneming niet. Vanaf verdieping 45 was er een soort bevoorradingsplek om water te drinken, maar dit was juist het signaal voor mij om de eindsprint in te zetten: nog een paar verdiepingen en dan ben ik er! Eenmaal bovengekomen bij de finish stond er gelukkig een heel team van vrijwilligers klaar om alles van mij af te halen (helm, zuurstofmasker, zuurstoftank, etc), want ik was helemaal leeg. Voldaan met een zakje ijsblokjes in mij nek heb ik een tijdje moeten uithijgen / van het prachtige uitzicht over Auckland genoten, om daarna GELUKKIG met de lift naar beneden te gaan.

Een impressie van mijn Sky Tower Challenge. Heel zwaar, maar dit smaakt naar meer!

Hier nog wat feitjes over Sky Tower Challenge 2025 (deel 2):

• De winnaar van deze editie had een tijd van 8 minuten en 39 seconden (zelfde winnaar als vorig jaar)

• Mijn tijd was 12 minuten en 12 seconden

• Dit was plek 40 in het algemeen klassement (én top 4% van iedereen)

• En plek 16 in mijn leeftijdscategorie

• Als extraatje was ik ook nog de snelste brandweerman van Southland (de provincie waar wij in wonen)

Al met al vond ik het een zeer geslaagde Sky Tower Challenge en ik heb ontzettend genoten van de groep, van het evenement en van de sportieve weg er naartoe. Volgend jaar ben ik er weer bij, en dan hoop ik onder die 12 minuten grens te gaan. Ben je nog benieuwd naar het filmpje dat ik met de GoPro gemaakt heb? Check het hieronder: