Noordereiland - Deel 1

Winter escape?

Typisch: sinds mijn schrijfcursus heb ik niet meer een blog geschreven. De laatste weken van juli (oke, dat is alweer bijna twee maanden geleden) waren we namelijk lekker op vakantie. Een tijd om te luieren, en dat heb ik nog lekker lang doorgetrokken in de weken daarna ;-). Maar nu is het weer hoog tijd voor een update!

Het originele plan was om deze winter de kou te ontlopen met een vakantie naar Fiji. Daarom hadden we onze vakantie gepland in het hart van de winter: eind juli. We wilden hier met de fiets rondom het eiland bikepacken. Onze prioriteiten verschoven begin dit jaar echter, waardoor we deze trip even vooruitschuiven naar de toekomst (we hadden maar 1 trainingsrit gemaakt, niet echt een goede voorbereiding haha). Als alternatief gingen we in juli lekker op roadtrip naar het Noordereiland. Daar is het alsnog warmer dan bij ons in het koude zuiden: als het vriest in Auckland, dan is dat landelijk nieuws. Toch nog een soort van winter escape dus. Spoiler alert: dat viel best tegen. En last but not least: we waren allebei nog nooit op het Noordereiland geweest, op een citytrip Wellington na. Let's explore!

Mijn idee van het Noordereiland: overal tropische palmbomen en lekker weer. Spoiler alert 2: ook dat viel best tegen :P.

Overstromingen Ons plan was om via Nelson naar Picton te rijden, vanwaar je de ferry naar het Noordereiland kunt pakken. Op de terugreis zouden we dan via Christchurch aan de oostkant van het land naar huis rijden. Helaas had de hele regio rondom Nelson de twee weken voor onze vakantie te maken met flinke overstromingen. Het hele gebied stond onder water en alle toegangswegen waren afgesloten. Ze zouden zeker niet op een stelletje ramptoeristen zitten te wachten, dus we besloten ons reisplan om te draaien. We gingen nu eerst naar Christchurch, en op de terugreis via Nelson weer naar huis. Dit kwam precies uit met onze boeking van de ferry, en verder hadden we nog helemaal niks geboekt. We gingen op reis met de campervan, dus waren de hele reis lekker flexibel!

Het leuke aan Christchurch was dat we met Nancy hadden afgesproken: haar had ik ontmoet tijdens de schrijfcursus in Wanaka en we hadden meteen een leuke klik. Toen we zeiden dat naar Christchurch gingen, besloten we gezellig samen naar de pub te gaan en een hapje te eten. Zo hebben we een hele gezellige avond gehad met zijn drieën, met nog wat local tips om de volgende dag te bekijken (en waar al het lekkere eten te halen valt ;-)).

Gezelligheid en criminaliteit Na deze city-tussenstop was het wel echt tijd om vol gas naar het Noordereiland te gaan. De ferry tussen Picton en Wellington schijnt ontzettend mooie uitzichten te hebben. Helaas gingen wij in de winter om 19:00 varen, dus voor het uitzicht moesten we nog even wachten op de terugreis.

De camper (Rafta genaamd) tijdens de overtocht.

Na een korte tussenstop in Wellington werd het tijd voor wat gezelligheid in deze donkere winterdagen. Toevallig had ik op de ferry in een tijdschrift gezien dat er een heus kerstdorp op onze route lag. Daar moeten we naartoe! Kerstgezelligheid in juli moet ook gewoon kunnen. We kwamen er later op internet achter dat Sinterklaas in juli in Christchurch was langsgekomen. Hadden we onze reisplannen toch nog even opnieuw moeten omgooien!

Met sneeuwkanonnen, bediend door kinderen in opblaas-hond-kleding, was de sfeer compleet.

Het grote voordeel van reizen met de campervan is natuurlijk het goedkoop/gratis overnachten. Met een app die alle kampeerplaatsen van Nieuw-Zeeland laat zien, gingen we elke dag op zoek naar de beste (lees: skere) kampeeropties. Je komt dan niet altijd in de beste buurten terecht.. :P. Hieronder zie je een stukje uit een lokaal dorpskrantje. Daarnaast een foto met bewijs dat het niet altijd lekker weer is op het Noordereiland.

Er is meer criminaliteit op het Noordereiland. Dat blijkt.

Nadat we in dit veilige dorp hadden geslapen, gingen we op naar Taupo. Gelegen aan Lake Taupo: het grootste meer van NZ. Ook is Lake Taupo de krater van een zogenoemde "supervolcano". Dat is een vulkaan die de mogelijkheid heeft om een uitbarsting van de hoogste categorie (VEI 8, ik weet ook niet precies wat dat betekent ;-)) te behalen. De lava loopt ondergronds helemaal door tot aan Auckland! Taupo's supervolcano is ook de meest recent uitgebarsten supervolcano: zo'n 25.600 jaar geleden, aldus onze beste vriend genaamd Wikipedia.

In Taupo gingen we naar de sportschool, hier kwamen we een man tegen met een elektronische enkelband om. Ook een zeer veilig dorp dus met zijn supervulkanen en criminelen. Dan maar snel op naar Rotorua! Oh wacht.. daar zit de jeugdrechtbank, omdat Rotorua de achterbuurt van NZ is :P..

Geothermische activiteit

Onderweg naar Rotorua hadden we nog een leuk uitstapje: geothermische bronnen bezoeken. Doordat er zoveel lava in de grond zit, wordt het grondwater continu verwarmd tot minstens het kookpunt. De hierdoor ontstane stoom bouwt druk op en zoekt de makkelijkste weg omhoog. Hierdoor ontstaan er geothermische bronnen: gaten in het aardoppervlak die continu stoom omhoog blazen. Je hebt in Rotorua een hele grote bekende toeristische locatie voor deze hotspots (de indrukwekkende foto's die je op Google vindt), maar om in het kader van goedkope vakantie te blijven zijn wij naar een relatief kleine locatie gegaan ;-).

Het stoomt overal! Rechts sta ik bij de grootste hotspot van het park, deze is al honderden jaren non-stop actief! Fun fact: de eerste Europeanen in NZ gooiden meubels in deze hotspots om te kijken hoe die meteen weer de lucht in werden geschoten. Dit mag nu niet meer :(

Zo'n geothermische hotspot kan ook onder een meertje liggen, dan krijg je een soort natuurlijke jacuzzi. Wij hebben daar in de ochtend heerlijk bij ontbeten. Ondanks de lekkere temperatuur van het water zijn we er niet in gegaan, het ruikt namelijk ontzettend naar rotte eieren. Niet aan te raden als je geen douche bij de hand hebt.

Een relaxt ontbijtje met natuurlijke verwarming.

Dit was het nu voor Deel 1 van onze vakantieblog! Nex time on Siggy Explores: het tropische Mt Maunganui, Auckland, Mt Doom, Nelson, én: de enige echte nafilm van onze trip.

Stay tuned!