We found our Destiny

Een verjaardagscadeautje Harmen was op 1 augustus jarig, en we hadden samen drie dagen vrij. Wat is nou een leuker verjaardagscadeau voor Harmen dan bij pasgeboren geitjes kijken?!

De zus van de boer waar we Miracle en Velbert vandaan hebben, heeft thuis een stuk of 20 geiten die eind juli zijn begonnen met lammeren. Hier mochten we wel langskomen om voor een gekleurd geitje te komen kijken. Zij woont in Owaka, op zo'n twee uur rijden bij ons vandaan. Eenmaal aangekomen werden we vriendelijk verwelkomd op een kleinschalige boerderij met enorm veel liefde en aandacht voor de dieren. Naast geitjes waren er ook paarden, varkens, vogels, pauwen... Een hele dierentuin.

We waren op zoek naar een jong geitje die we zelf nog met de fles konden grootbrengen, zodat ze lekker aanhankelijk zou worden. Uiteindelijk vonden we een leuk zwart geitje met kleine lelletjes. Ze was nog maar één dag oud, maar we mochten haar al meenemen. Dat was wel erg snel! Harmen zei dat hij het prima vond om haar later eens op te komen halen, maar ja, het was wel twee uur rijden dus waarom eigenlijk niet nu? Het was een perfect verjaardagscadeau voor Harmen, en omdat we nog twee dagen vrij hadden samen, konden we alles even goed regelen om een fijn thuis voor onze geit te maken. En jullie weten haar naam al: dit is onze Destiny.

Love at first sight, dit lieve geitje móesten we wel meenemen.

De garagegeit Omdat Destiny nog zo klein was, en nog goed verzorgd moest worden, kon ze niet meteen het weitje in bij de andere geiten. Ze mocht voorlopig dus in de garage wonen. Om dit een beetje aangenaam voor haar te maken hadden we een elektrisch kacheltje neergezet. Na een paar dagen checkte ik onze energierekening en toen kwamen we erachter dat deze kachel $20 NZD per dag kostte! (Ter vergelijking: normaal is onze rekening $50 NZD per maand). Toen besloten we maar dat Destiny al een grote meid is en dat ze zichzelf maar warm moest houden.

Geiten zijn gezelschapsdieren, daarom was het wel een beetje zielig als ze de hele dag in haar eentje in de garage zat. Daarom lieten we haar zo veel mogelijk naar buiten als we thuis waren. Ze kon dan lekker in het gras spelen, met ons spelen, én alvast Miracle en Velbert een beetje ontmoeten.

Lekker samen wandelen (lees: hysterisch rondrennen) en chillen.

De eerste ontmoeting tussen de drie geitjes ging eigenlijk best goed. Ze vonden elkaar niet per se heel interessant, maar ze vonden elkaar ook niet stom. Miracle en Velbert vonden elkaar leuker, en Destiny vond ons leuker. Prima voor nu.

Dit hadden we niet verwacht: Velbert had meer interesse in Destiny dan Miracle.

Het weitje-geitje

Toen Destiny eenmaal wat groter werd gingen we haar als experiment in het weitje bij de anderen zetten. Ze werd soms wat achterna gezeten maar over het algemeen ging het erg goed! Dit hebben we zo'n drie keer geprobeerd tijdens de lunch, om haar vervolgens weer lekker in de garage te stoppen. Tot we haar eens lieten overnachten in de wei. De bedoeling was om haar één nachtje bij de anderen te laten, maar dit ging zo goed dat ze sindsdien nooit meer terug is gegaan. Ze wordt al een echte zelfstandige dame!

Oké dan, bijna zelfstandig: ze krijgt nog twee keer per dag een flesje melk van ons.

Het is leuk om te zien hoe Destiny van de anderen leert hoe ze een echte geit moet zijn (ze is tenslotte tussen ons -mensen- opgegroeid). Ze loopt lekker achter de rest aan als een soort brugpieper die bij de coole boys wil horen. Ze leert ultiem te genieten van het leven door liggend te grazen en ze begint Miracle en Velbert al lekker terug te pesten als ze achter haar aan zitten.

Schommel Één van onze plannen voor komende tijd was om een speelpark voor de geiten te maken. Stap 1 hiervan is uitgevoerd: we hebben een schommel gebouwd! Op de boerderij hebben we een oude autoband gehaald en in het dorp een sterk touw in leuke kleurtjes (het moet er natuurlijk wel leuk uitzien). Na een flink staaltje ingenieurswerk tijdens de lunch kon het bouwen beginnen.

Een goede bouwtekening is het halve werk. Wie de geheime code kan kraken wint een overnachting in het geitenhuis.

Het was eigenlijk redelijk makkelijk om deze schommel te bouwen, binnen een uurtje konden de geiten er al gebruik van maken. Leuk om te zien dat ze er meteen mee aan de slag gingen. We hebben deze schommel trouwens als verjaardagscadeau aan Miracle en Velbert gegeven. Nu we de verjaardag van Destiny wisten (31 juli), verdienden de anderen ook een speciale dag. Daarom hebben we 19 september omgedoopt tot hun verjaardag. Wie wil er nou niet jarig zijn op Talk Like A Pirate Day?

Boven: Harmen heeft knopen geleerd bij de fire brigade, die kwamen nu goed van pas. Onder: Super handig dat Destiny kwam helpen bij het ophangen van de schommel. Dit maakte het proces slechts een paar kilo's zwaarder.

Conclusie Het heeft goed gewerkt om een geitje van één dag oud te adopteren en haar zelf de fles te geven. Ondanks dat ze nu in het weitje woont, is ze nog steeds super gek op ons en komt ze altijd enthousiast mekkerend op ons afrennen en springen. Waar Destiny veel leert van de oudere geiten, heeft zij ook een invloed op hen. Met name Velbert is veel tammer en aanhankelijker geworden, hij wil nu ook steeds meer geaaid worden en meer aandacht. Een en al gezelligheid in Lumsden!

The Goatfather in actie.