Zweten tijdens de feestdagen

25 graden

Het is zover, tijd om het cliché mee te gaan maken! Kerst in de zomer. De week voor kerst was het hier echter zo'n 15 graden met regen. Dat lijkt helaas nog te veel op een Nederlandse kerstperiode. We moeten iedereen natuurlijk wel jaloers kunnen maken. Gelukkig steeg het kwik vlak voor de feestdagen opeens richting de 25 graden, mét zon!

Mooi dat we het cliché kunnen naleven, maar het voelt niet echt als kerst op deze manier. Geen gezellige lampjes in de straten die het gure weer wat opleuken. En wij hebben geen kerstboom dit jaar. Waar ik hem normaal van november tot en met april heb staan, hangt er nu alleen een rode slinger om de lamp. Een afgeslankte versie van kerst dus ;-).

Ondanks dat het voor ons niet als kerst voelde, is het in Nieuw-Zeeland wel een heel geliefd feest. Al sinds we hier in oktober aankwamen wordt er op de radio de hele tijd gesproken over "nog maar X dagen tot kerst" en dragen ze in de supermarkt kerstmutsen. En nu we zo dicht bij de Zuidpool wonen, is de kans dat we Santa's broer tegenkomen ook heel groot natuurlijk..

Daar is 'ie hoor! Santa in Lumsden. Hij gaat met de brandweerauto door het dorp om aan alle kinderen snoepjes uit te delen. Misschien dat jullie Santa ook wel kennen ;-).

Met de kerstdagen zelf hebben we allebei een dag vrij gehad, maar ook allebei een dag gewerkt. Tussen het werken door hebben we een kerstlunch gehad bij de boer en als diner gebarbecued met wat andere werknemers van de boerderijen. Het is hier gebruikelijk om allemaal wat eten en eigen drinken mee te nemen naar zulke eetfeestjes. Daarom heb ik een heerlijke havermouttaart (recept van de tante van een vriendin) gemaakt voor de lunch en voor de barbecue wat salades meegenomen. Tweede kerstdag hebben we met zijn tweeën nog wat restjes gegeten als kerstdiner en toen waren deze dagen alweer om! Veel gezelligheid gehad maar geen kerstgevoel.

Kerstlunch bij de boer. In Nederland zijn kaarsjes essentieel op de kersttafel, hier is dat zonnebrand.

Het kortste jaar Met de jaarwisseling 12 uur eerder dan in Nederland, is 2022 officieel mijn kortste jaar ooit geworden. We hadden allebei toevallig drie dagen vrij rondom oud & nieuw, een mooie kans om er een uitje van te maken. Een lekker zomers weekendje weg. We zijn naar Te Anau gegaan, hetzelfde stadje waar de Kepler Track ook begint. In Te Anau is er om 00:00 een vuurwerkshow aan het meer. Ook ligt er een mountainbikeroute die ons leuk leek om te doen, dus dat kon dan mooi de volgende dag.

Op Oudjaarsavond wilden we gezellig uitgaan. Van tevoren hadden we op Google een bar gezien die er leuk uitzag, eindelijk eens iets "moderns" zoals we "gewend zijn". Eenmaal daar aangekomen was het niet zo heel spectaculair. Wel leuke muziek, maar weinig mensen en iedereen zat er maar wat stijfjes bij. We hebben er ieder twee cocktails gehad en iets te luidruchtig 30-seconds gespeeld, maar waren toen toch wel toe aan iets anders. Dan maar op zoek naar een bar waar het er niet per se leuk uitziet, maar waar het er druk uitziet. Die vonden we, aan de rand van het meer. Perfect voor het vuurwerk dus!

In de "hippe" bar hadden ze lekkere muziek uit de speakers, in de "gezellige" bar live muziek van een band. Dat is hier volgens mij wat gebruikelijker dan in Nederland. Hier stond je in een soort grote restaurant/bar combi te dansen.

Toen het bijna twaalf uur was zijn we naar buiten gegaan om het vuurwerk te kunnen zien. Wat hier anders is, is dat er helemaal niet afgeteld wordt naar het nieuwe jaar. En wanneer het dan eenmaal twaalf uur geweest is, wenst ook bijna niemand elkaar een gelukkig nieuwjaar. Het vuurwerk begint gewoon opeens en iedereen kijkt er even naar. Vijf minuten later is het voorbij en gaat iedereen door met waar die gebleven was.

De vuurwerkshow bij Lake Te Anau. We zaten nog geen 100 meter van de bron af, het vuurwerk was dus super dichtbij!

Lake2Lake cycle trail

Nadat we de volgende ochtend wakker werden met ontbijt op bed, gingen we op pad om de Lake2Lake cycle trail te fietsen. Dit is een fietsroute van Te Anau naar Manapouri, een dorp dat zo'n 25 kilometer zuidelijker ligt. Omdat hier dus geen ov-verbinding is, moeten we de route ook nog terug fietsen om weer bij de auto te komen. Voor ons werd het dus de Lake2Lake2Lake cycle trail.

Van tevoren dachten we: het zal wel een rechttoe rechtaan, vlak fietspad tussen twee dorpen zijn. Mooi langs het water, maar niet heel uitdagend. Perfect voor op 1 januari ;-). Maar na zo'n 5 kilometer ontdekten we dat we er meer dan naast zaten. De hele route ging op en af, op en af. Dit resulteerde er wel in dat we positief verrast waren door de route, totaal niet saai of straightforward. Erg afwisselend qua uitzichten en omgeving. Na bijna twee uur onderweg te zijn geweest kwamen we aan in Manapouri voor een welverdiende lunch met prachtig uitzicht op de fjorden. En dat allemaal nog steeds in een lekker zonnige 25 graden!

Aan het meer in Manapouri. Heerlijk helder water en minder koud dan we dachten.

Aan het eind van de middag kwamen we weer aan in Te Anau. We waren lekker warm geworden deze dag, en van al het fietsen langs het water kregen we wel heel veel zin om er nog een duik in te nemen. Ik was wel mijn zwemkleding vergeten en Harmen zijn handdoek, maar dat maakt allemaal niet uit! We hebben lekker in onze fietskleding gezwommen en met deze zon waren we op het strand snel weer opgedroogd. Het is een beetje valsspelen misschien, maar mijn eerste Nieuwjaarsduik is ook een feit. Al met al een geslaagd begin van 2023!