In de tussentijd.. 5.0

Kalverseizoen Ons laatste uitje was met Harmen's verjaardag. Meteen daarna begon het kalverseizoen. Dat betekent een werkpiek voor Harmen en dus weinig tot geen leuke uitjes voor ons samen. Toch hebben we ons gelukkig niet verveeld de afgelopen tijd. (Maar om eerlijk te zijn, soms heb ik me wel verveeld hoor).

Hierbij een kleine update hoe we deze tweede helft van de winter door zijn gekomen!

Een beginnend brandje blussen Harmen doet 's ochtends altijd lekker het haardje aan tijdens zijn ontbijt. Als ik dan een uurtje later opsta, is het al lekker warm in huis. Echter een paar weken geleden zag Harmen, toen hij naar buiten liep om naar werk te gaan, dat er allemaal brandend materiaal uit de schoorsteen gespuwd kwam. Gelukkig is Harmen een brandweerman en wist hij dat dit geen goed teken was. (Ik had waarschijnlijk geen flauw idee gehad, haha). Het zou wel eens een teken van een beginnende schoorsteenbrand kunnen zijn. Hij heeft toen voor de zekerheid maar de hele haard uitgeblust en vervolgens gehoopt dat het huis die ochtend niet zou afbranden. En ik, ik heb me toen nog heerlijk een keer omgedraaid in bed tot ik 's avonds dit verhaal te horen kreeg :P.

Lang leve de brandweer!

Gelukkig is ons huis naderhand niet meer in de flik gevlogen, en we zijn ook weer veilig voorzien van een nieuwe brandblusser. Al doet de haard soms nog steeds een beetje gek en komt er soms nog véééél rook vrij, dus ik vertrouw het toch nog niet helemaal... Doe mij voorlopig maar een kruik ;-).

Zuiderlicht Nadat we in mei in Zweden het Noorderlicht hebben mogen bewonderen, was het laatst de beurt aan het Zuiderlicht. Harmen is lid van een Facebook pagina die meldingen geeft wanneer er een grote kans is dat je het Zuiderlicht kunt spotten. In Nieuw-Zeeland, zeker hier in het zuiden, is dat eigenlijk best vaak. Maar meestal slapen we, en net als bij het Noorderlicht, zie je het nooit zo goed met het blote oog.

Laatst was het een heel heldere nacht, en er was een grote kans om het Zuiderlicht te zien. Harmen besloot daarom eens met onze camera foto's te maken, om te kijken of hij het Zuiderlicht nu kon zien. En ja hoor! Het was ontzettend mooi zichtbaar, prachtige lichte roze en groene kleuren. Helaas is de foto op de computer nog steeds niet zo mooi (op de camera wel!) dus ik zet hem hier maar niet neer. De foto is te donker. Maar ik zal wel een foto plaatsen van de Melkweg. Diezelfde avond dachten we namelijk ook: laten we een foto maken van de lucht boven ons. Vanwege de heldere nacht was de Melkweg namelijk heel mooi te zien. Tot onze verbazing zagen we op de foto niet alleen het sterrenstelsel, maar ook een hele rode vlek. We weten nog steeds niet precies was het is, maar volgens Google was het wel zeldzaam ;-).

Tip: zet je helderheid op maximaal, dan zie je hopelijk íets van de foto haha.

Deze prachtige sterrenhemel kunnen we gewoon vanuit onze tuin aanschouwen.

His Excellency the Ambassador Deze maand kwam de Nederlandse ambassadeur naar Invercargill. Alle Nederlanders die hier in het zuiden wonen zouden dan gemakkelijk hier administratieve dingen als een nieuw paspoort kunnen regelen. Scheelt een tripje naar Wellington. Waar wij eerst dachten dat ze alleen administratief personeel naar Invercargill zouden sturen, kregen we tot onze verbazing een uitnodiging voor een borrel met de ambassadeur himself! Harmen had namelijk een afspraak gemaakt om een nieuw paspoort aan te vragen, en waarschijnlijk kreeg iedereen met een afspraak een uitnodiging voor deze meet & greet. Heel leuk om zoiets eens mee te maken!

Het was vooral grappig om te horen dat de ambassadeur mij kende, toen ik mij voorstelde. Ik dacht: Huh, hoe kan dat nou weer? Dat zit zo: mijn vorige werkgever (van Café Route 6) is toevallig ook de mayor van Southland. Dat kun je een beetje vergelijken met de commissaris van de Koning in een Nederlandse provincie. De Nederlandse ambassadeur had vlak voor de borrel een afspraak met de mayor. Blijkbaar heeft mijn vorige baas (de mayor) toen over mij verteld (hij wist namelijk dat ik naar de borrel zou gaan). De ambassadeur heeft vervolgens de mayor even geleerd hoe je mijn naam goed hoort uit te spreken. Heel grappig om te horen dat twee belangrijke hoge piefen tijdens hun meeting bezig waren om "Sigrid" goed uit te spreken!

Groetjes van Ard.

Aan het einde kregen we nog een leuk speldje met de Nederlandse en Nieuw-Zeelandse vlaggetjes erop. We worden al echte dual citizens :).

Ako ay nag aaral nang Tagalog Zoals je hier vast wel uit op kunt maken: ik ben Filipijns aan het leren.

Omdat bijna al mijn collega's Filipijns zijn, leek het me leuk om eens wat woordjes te leren. Wat begon met "goedemorgen" en "hoe gaat het", is nu iets heel serieus geworden. Omdat ik de hele dag door kan oefenen met mijn collega's, pik ik de nieuwe woorden en zinnetjes die ze mij leren redelijk snel op. Dat vond ik eigenlijk zo leuk dat ik nu zelfs een studieboek heb geleend bij de bibliotheek. Natuurlijk kan ik er nog helemaal niks van (ik zou nog steeds verloren zijn in de Filipijnen), maar het begin is er. Ik vind het vooral gewoon leuk om te doen en voorlopig heb ik nog genoeg tijd om meer te oefenen op werk.

Mijn pocket size notitieboekje die ik nu altijd bij me heb.

Hieronder een klein lijstje met Filipijnse zinnen/woorden om je vrienden, familie of collega's te imponeren ;-).

• Magandang umaga = goedemorgen

• Kumusta ka? = hoe gaat het?

• Mabuti, ikaw? = goed, met jou?

• Ikinagagalak kong makilala ka = leuk je te ontmoeten

• Uuwi na ako = ik ga naar huis

• Nagugutom na ako = ik heb honger

• Magtatanghalian na ako = ik ga lunchen

• Ayaw kong kape = ik lust geen koffie

• Tsismis = roddel

• Masyadong mahal = het is te duur

• Pupunta ako saglit sa banyo = ik ga naar de wc

• Hanggang sa muli = tot ziens

Dit was een kleine selectie van mijn woordenschat so far. Door de hele dag tegen mijn collega's te zeggen dat ik naar de wc ga, dat ik geen koffie lust, en dat ik het leuk vind om ze te ontmoeten, zit het allemaal al aardig in mijn hoofd. Soms verras ik zelfs al Filipijnse klanten door ze te vragen of ze een doos voor hun boodschappen willen (gusto mo ba nang kahon?).

Ik hoop dit door te blijven zetten, benieuwd waar ik over een jaar sta.

Nu ik dit schrijf hoeven er nog maar zo'n 25 kalfjes geboren te worden, wat betekent dat we gelukkig ook weer wat uitjes buiten Lumsden gaan beleven. Op naar de zomer, op naar nieuwe avonturen :).